Lipiec - miesiąc poświęcony Najdroższej Krwi Chrystusa

Cały miesiąc lipiec tradycyjnie poświęcony jest Najdroższej Krwi Chrystusa. Jakie są biblijne korzenie tego kultu i dlaczego Chrystusowa Krew ma swoje święto w tym samym dniu, co Boże Ciało?

Grzech zaczął się w raju...

W raju pierwsi ludzie zgrzeszyli, dostając się tym samym w niewolę grzechu. Kain dobrze wiedział, o tym, że grzech czycha na niego, choć to on nad nim ma panować. Gdy zabił swojego brata Abla Pan Bóg mówił „Krew brata twego głośno woła ku mnie z ziemi!” (Rdz 4,10)

Okres epoki starożytnej

Izrael w Egipcie był w niewoli. Przed wyjściem z Egiptu Mojżesz nakazał im oznaczyć swoje drzwi kropiąc nadproże, boczne słupy i progi krwią zabitego baranka. Wówczas Anioł omijał ten dom i w czasie ostatniej plagi egipskiej nikogo z Izraela nie pozbawił życia. W ten sposób krew owcy mogła ocalić człowieka. Święty Jan Chryzostom w swojej homilii powie, że nastąpiło to „nie dlatego, że jest to krew, ale dlatego, że jest ona obrazem krwi Zbawiciela.” Natomiast w liście do Hebrajczyków przeczytamy „Jeśli bowiem krew kozłów i cielców oraz popiół z krowy, którymi skrapia się zanieczyszczonych, sprawiają oczyszczenie ciała, to o ile bardziej krew Chrystusa.” (Hbr 9, 13-14a)

Mojżesz użył również krwi, po odczytaniu przykazań, aby pokropić ludzi i ołtarz, na znak zawarcia przymierza między nimi i Bogiem. W dniu pojednania arcykapłan raz do roku wchodził do miejsca świętego i pokrapiał Arkę Przymierza krwią kozłów i cielców celem pojednania ludu z Bogiem. Ten obraz ma głębsze znaczenie, gdy Chrystus, boski Arcykapłan w Wielki Piątek wszedł do świątyni niebieskiej przelewając własną krew.

Niewolnictwo grzechu

W starożytności kwestię niewolnictwa regulował m. in. Kodeks Hammurabiego. W przypadku zabicia cudzego niewolnika nakazywał zapłacić właścicielowi za poniesioną stratę lub odkupić niewolnika. Odkupienie ludzi każdego pokolenia, języka, ludu i narodu również dokonało się przez krew. Było to jednak wykupienie ludzi z niewoli grzechu, w który popadli już w raju.

Św. Augustyn w swoim „Objaśnieniu psalmu 95” pisze „Ludzie byli w niewoli diabła, a służyli demonom, lecz zostali wykupieni z niewoli. Zaprzedać się potrafili, ale nie mogli się wykupić. Przyszedł Odkupiciel, zapłacił cenę; przelał krew, kupił okrąg ziemi”.

Piłat w Ewangelii umywa ręce mówiąc „Nie jestem winny krwi tego Sprawiedliwego”, na co lud odrzekł „Krew Jego na nas i na dzieci nasze”. W ogrodzie oliwnym Mesjasz poci się krwawym potem, Judasz porzuca w świątyni srebrniki wołając „Wydałem krew sprawiedliwego”. Przy kolumnie biczowania krew tryska wokoło na ziemię, Piłat ukazuje ludowi Chrystusa ociekającego we krwi, która potem spływa także z krzyża.

Duchowe skutki

Kult Przenajdroższej Krwi Chrystusa koncentruje uwagę na oddawaniu czci i wagi okupowi zbawienia, który w drodze na krzyż i na krzyżu wniósł Chrystus.

Bp Wincenty Maria Strambi w swojej książce „Uświęcony miesiąc” pisze o owocach nabożeństwa ku czci Najdroższej Krwi:

„Z pewnością wszyscy, za których Jezus był gotów przelać swoją krew, mogą otrzymać dobra największe, cenne, nie ulegające zepsuciu. W tej krwi grzesznik znajduje ufność, by się nawracać, sprawiedliwy wsparcie, by trwać w dobrym. Mocą tej Boskiej krwi otrzymuje się odpuszczenie grzechów, zwycięstwo w pokusach, siłę do pokonania piekielnego nieprzyjaciela oraz skuteczną pomoc łaski, aby być stałym w miłości Boga aż do śmierci.”

Nowożytna historia Kultu Najdroższej Krwi

Miesiąc lipiec jest miesiącem poświęconym Najdroższej Krwi Chrystusa. Jest to dalszy ciąg Wielkiego Piątku, święta Krzyża Świętego, Bożego Ciała i Najświętszego Serca Jezusowego. Kult Przenajdroższej Krwi Chrystusa związany jest z relikwiami przechowywanymi w kościele San Nicola in Carcere w Rzymie. Jak podaje tradycja, jest to skrawek płaszcza skropiony „krwią i wodą” (J 19, 34) setnika, który przebił włócznią Ukrzyżowanego.

Rzymscy książęta Savelli w 1708 r. podarowali kościołowi pw. San Nicola in Carcere relikwiarz. Sto lat później w tym kościele powstało Dobroczynne Stowarzyszenie ku czci Przenajdroższej Krwi Chrystusa, podniesione później do rangi Arcybractwa.

Pius IX dekretem Redempti sumus z 10 sierpnia 1849 r. rozszerzył na cały Kościół święto Przenajdroższej Krwi naszego Pana Jezusa Chrystusa. Obchodzone było w pierwszą niedzielę czerwca. Pius X przesunął je na 1 lipca w 1914 roku. Z racji Roku jubileuszowego dnia 15 kwietnia 1934 roku Pius XI podniósł te obchody do stopnia uroczystości. W czasie swojego pontyfikatu Paweł VI święto Najdroższej Krwi Chrystusa złączył ze świętem Bożego Ciała, które od tej pory obchodzone jest jako uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa. 1 lipca święto jest nadal obchodzone m. in. u Misjonarzy Krwi Chrystusa i Sióstr Adoratorek Krwi Chrystusa oraz u pasjonistów.

Nabożeństwo do Najdroższej Krwi obecne było już u św. Pawła od Krzyża i pierwszych pasjonistów. Jednym z nich był m. in. św. Wincenty Maria Strambi, który napisął książeczkę na miesiąc lipiec ku czci Najdroższej Krwi.

Mikołaj Wójtowicz