Czerna: modlitwa o kapłańską świętość

"Korzeniem kapłaństwa jest Chrystus. (…) Ten świat nas nienawidzi, zresztą nic dziwnego, bo skoro mnie nienawidzili to i was nienawidzić będą – mówił Chrystus. Nie mówię tych słów, aby broń Panie Boże się nad nami i nad sobą użalać. (…)Mówię te słowa, aby ten nasz pobyt tutaj nie był pobytem bez znaczenia. Bo my tu przecież jesteśmy w poszukiwaniu sensu, albo lepiej – w odnowieniu sensu tego, po co jesteśmy i kim jesteśmy. My kapłani. Abyśmy przypomnieli sobie o naszej głębokiej tożsamości kapłańskiej. Jej źródło z definicji jest oczywiste. Jest nią Bóg. To, że jesteśmy kapłanami jest z woli Bożej i nadania Bożego. To bardzo ważne, aby to uznać. Kluczowe. Tylko pamięć o tym, najgłębsze przekonanie, prawda, która stawała się życiem sprawiała i sprawia, że kapłani potrafili przyjąć męczeństwo krwi, ale nie tylko, tylko ta prawda uzasadnia każdą chwilę bycia i życia kapłana" - powiedział ks. Paweł Rozpiątkowski w homilii wygłoszonej w ramach diecezjalnego dnia modlitw o uświęcenie kapłanów, który tradycyjnie zgromadził biskupów i prezbiterów posługujących w naszej diecezji w Czernej wokół relikwii jej patrona - św. Rafała Kalinowskiego.

"Prawda o Bożym korzeniu naszego kapłaństwa nadaje naszemu kapłaństwu, czyli mnie i każdemu z nas z osobna, sens. Błędem jest – a wiemy, że zdarza się - jeżeli sensu kapłaństwa szukamy u ludzi, choć kapłan jest z ludu wzięty i dla ludu ustanowiony. Błędem jest – a wiemy, że bywa - jeżeli korzeń kapłaństwa widzimy w sukcesie samym, choć prawdą jest, że ziarno dobrze posiane przynosi owoc trzydziestokrotny, sześciesięciokrotny i stukrotny. Przemijającym pozorem jest, jeżeli sens kapłaństwa mierzymy liczbą lajków albo w poziomie decybeli po oklaskach i ilości czapkujących choć prawdą jest, że każdego kapłana nieustannie obowiązuje misyjny nakaz Pana "idźcie i nauczajcie wszystkie narody" – mówił ks. Rozpiątkowski.

"Kapłani męczennicy, których kiedyś szczątki, relikwie jako symbol największego oddania i służby obowiązkowo wkładano do ołtarzy, stanowią mniejszość kapłanów. Większość kapłanów, którzy żyli i żyją na świecie to kapłani, którzy świadczyli inaczej. Tak jak św. Rafał. Jest patronem naszej diecezji, a ponieważ prezbiterium stanowi każdego Kościoła lokalnego ważną cząstkę, jest jak mówią Ojcowie Kościoła prezbiterium jest ikoną jedności, jest patronem osobistym każdego z nas. Patronem czyli kimś kto oręduje, kto się troszczy oraz kogo się czci i szanuje, bo jest wzorem" – dodał kaznodzieja.

"Kilka dni temu ksiądz Biskup Piotr Skucha opowiadając nam o pielgrzymce do Ziemi Świętej, którą niedawno oprowadzał, wspomniał na Mszę św. na Pustyni Judzkiej. Opowiadał, że gdy mówił kazanie i przechadzał się między siedzącymi pątnikami, jedna z sióstr zakonnych powiedziała – już po Eucharystii - że patrząc na niego zdawało się jej, że widzi Pana Jezusa. Uśmiechnęliśmy się traktując to jako anegdotę, ale tak po prawdzie to ta siostra, nieświadomie być może, oddała w tych słowach najgłębszą tajemnicę chrystusowego kapłaństwa, którą każdy z nas ma. To kapłaństwo jest wyjątkowe. Jego wyjątkowość polega na tym, że nie jest to tylko urząd funkcjonalny, to znaczy, że nasze kapłaństwo nie polega tylko na tym, że mamy misję i służebną zdolność przekazaną w sakramencie święceń do sprawowania sakramentów, przepowiadania słowa, jednym słowem troski o zbawienie ludzi. Nie, nie jesteśmy tylko i wyłącznie menedżerami zbawienia. Ludźmi do wynajęcia, w tym wypadku przez Chrystusa. Kapłaństwo Chrystusowe to coś znacznie, znacznie, niewyobrażalnie więcej i pewnie dlatego tak mało o tym mówimy, bo mówiąc to do świata na pewno nie bylibyśmy zrozumiani. Narazilibyśmy się wręcz na śmieszność. Kapłaństwo chrystusowe ma charakter ontyczny. Tan sakrament przemienia istotę człowieka" – podkreślał ks. Rozpiątkowski przywołując zdanie ojców Kościoła "Kapłan przedłuża samego Chrystusa i pozwala ludziom „dotykać Boga” a nawet Nim się stawać".

Przed Eucharystią konferencję poświęconą sakramentowi Eucharystii wygłosił ks. Paweł Nowak. Zebrani modlili się także wspólnie Liturgią Godzin.

Fotorelacja