Wdowy Bogu poświęcone

Można powiedzieć, że to "wdowi grosz" wrzucony do wielkiej skarbnicy Kościoła. W święto Narodzenia NMP w naszej diecezji zrodziła się nowa forma życia konsekrowanego. Po raz pierwszy w historii diecezji odbył się obrzęd błogosławieństwa wdów przyjęty przez dwie kobiety – Halinę Wojtalę i Sabinę Kosałkę, które po śmierci swoich mężów zobowiązały się do życia w czystości i poświęcenia w służbie Kościołowi i bliźnim. Mszy św. w Katedrze przewodniczył Ksiądz Biskup Grzegorz Kaszak.

"Święty Augustyn mówiąc o stanie wdowieństwa, nie miał na myśli każdej wdowy, której zmarł mąż, ale rozważał sytuację kobiety, która po śmierci męża dokonuje wolnego wyboru życia w czystości i wiąże się przysięgą, aby na drodze ascetycznej wędrówki dążyć do doskonałości i zjednoczenia z Bogiem. Augustyn podkreślał, że takiemu ślubowi czystości, uznanemu i pobłogosławionemu przez Kościół, zawsze przypisywano wielką wartość. Wyższość wdowiego stanu nad ponownym małżeństwem wynika – według tego Ojca Kościoła – z faktu, że wdowa jest poświęcona Bogu, a On jest na pierwszym miejscu przed wszystkim innym. Mądra wstrzemięźliwość jest łaską od Boga. Rozwija się ją poprzez życie oddane modlitwie oraz przez rozważanie słowa Bożego, które jest pokarmem dla duszy, i przez które Bóg mówi do człowieka, objawiając mu swoje zbawcze plany. Pobłogosławiona wdowa nieustannie poszukuje Boga i powierza Mu wszystko: swoje myśli, uczucia i sprawy. (…) Jest ona osobą wybraną przez Boga, z Jego hojnej miłości i dla objawienia tej miłości w świecie, przez co otrzymuje właściwą sobie misję. Z tego powodu wdowę uważa się za dar dany Kościołowi i światu. Przez nią w jeszcze pełniejszym świetle ukazuje się ludziom rzeczywistość Kościoła jako ludu pielgrzymującego ku Chrystusowi chwalebnemu" – czytamy we wprowadzeniu do obrzędu błogosławieństwa. Przykłady kobiet uświęcających swoje wdowieństwo znajdujemy też na kartach Pisma Świętego – Noemi, Rut, kobieta z Sarepty goszcząca Eliasza, Judyta czy prorokini Anna.

Znany w dawnych wiekach i odrodzony po Soborze Watykańskim II stan wdów pobłogosławionych jest jedną z indywidualnych form życia konsekrowanego. "Zwracam się więc do was, drogie wdowy! Po śmierci swoich mężów, za których szczerze się modlicie, zapragnęłyście jeszcze ściślej poświęcić swoje życie Bogu. Kościół chce przyjąć wasze oddanie i prosi pokornie Ojca niebieskiego, aby napełnił was swoimi darami. (…) Naśladujcie z całą gorliwością Maryję, która – według tradycji – po śmierci swego męża Józefa, pozostała sama. Pod krzyżem na Golgocie, przeżywając bolesną mękę i śmierć swego Syna, przyjęła za swe dzieci wszystkich ludzi i stała się dla nich najlepszą Matką. Do końca swoich dni, aż do chwalebnego wniebowzięcia, wiernie wypełniała zadania, które Bóg Jej powierzył w ostatnim etapie ziemskiego życia. Wpatrujcie się w przykład prorokini Anny i trwajcie na osobistej modlitwie, pamiętając o pouczeniu, jakie dał święty Franciszek Salezy, że prawdziwa wdowa powinna być wdową nie tylko ciałem, ale i sercem, zachowując niezłomną wolę pozostania w tym stanie aż do śmierci" – powiedział biskup w kazaniu zachęcając do służby na rzecz potrzebujących.

"Od Ciebie pochodzą wszelkie dobre natchnienia i postanowienia. Ty sam wzbudziłeś pragnienie pełniejszego oddania się Tobie w sercach tych wdów, które dzisiaj pokornie proszą o Twoje błogosławieństwo. Już przez sakrament małżeństwa uświęciłeś ich ludzką miłość, aby każda, złączona ze swoim mężem w jedno ciałem i duszą, spełniała w świecie swoje posłannictwo i przez zaślubiny była obrazem związku Chrystusa z Kościołem. Teraz, kiedy odwołałeś ich mężów z tego świata, powołujesz je na drogę doskonalszego naśladowania Zbawiciela, przez włączenie do stanu wdów. Ojcze nieskończenie dobry, ześlij swoje błogosławieństwo na te wdowy, poświęć je i umocnij darami Ducha Świętego, aby aż do śmierci dochowały wierności złożonym dzisiaj przyrzeczeniom. Udziel im łaski pokory i wielkoduszności. Zachowaj w nich szacunek dla wstydliwości i umacniaj umiłowanie czystości. Niech w pogodzie ducha przyjmują doświadczenie samotności, a dolegliwości i cierpienia podeszłego wieku, jednoczą z bolesną męką Odkupiciela. Niech oddane modlitwie, pokucie i dziełom miłosierdzia, wpatrują się w niebo, które jest naszą ojczyzną. Pomóż im naśladować wdowy, które trwały na modlitwie, wspomagały potrzebujących i doznawały szczególnej pomocy ze strony Zbawiciela. Spraw, aby umocnione przykładem i wstawiennictwem Najświętszej Maryi Panny, Matki Twego Syna, wysławiały Cię pieśniami, adorowały milczeniem, oddawały Ci chwałę swoją pracą i uwielbiły całym życiem, aż osiągną pełnię życia i miłości w zjednoczeniu z Tobą, i wejdą do wspólnoty Świętych" – powiedział Biskup w modlitwie błogosławieństwa. Następnie odbył się obrzęd wręczenia krzyża oraz brewiarza.

Dwuletnim przygotowaniem wdów zajmował się ks. Paweł Nowak - penitencjarz diecezjalny. Do niego powinny się też zgłaszać wdowy i wdowcy chcący przygotować się do obrzędu błogosławieństwa.

Fotorelacja