Franciszkańskie rekolekcje na Dorotce
Ostatnie 3 dni sierpnia członkowie i sympatycy Franciszkańskiego Zakonu Świeckich z naszej diecezji spędzili na rekolekcjach postu franciszkańskiego Porcjunkula odbywających się na grodzieckim wzgórzu św. Doroty. Zdjęcia i relację z wydarzenia nadesłał Piotr Adamus.
Rekolekcje w tym miejscu odbyły się już po raz drugi. Kościół św. Doroty został zbudowany w stylu romańskim w 1635r na najwyższym wzniesieniu Zagłębia (383mnpm). Jest położony wśród lasu na złączeniu szlaków św. Jakuba, szlaku Husarii Polskiej oraz 25-lecia PTTK. Z tarasów widokowych roztacza się panorama Ziemi Zagłębiowskiej i nie tylko. Kościół jest skromny, urokliwy, mający ciekawą historię. Prześliczna Cudowna Madonna z Dzieciątkiem Jezus czczona jest przez lud Śląska i Zagłębia od 1865r.
Od kościoła parafialnego św. Katarzyny ruszyliśmy drogą leśną zatrzymując się przy kolejnych stacjach drogi krzyżowej, którą prowadziła s. Helena Gniozdorz. Dotarliśmy do szczytu Góry św. Doroty, gdzie w zabytkowym kościołku o. Gracjan odprawił Mszę Św. z udziałem franciszkanów świeckich. Po Mszy św. odmówiliśmy Anioł Pański, różaniec, Oficjum, śpiewaliśmy pieśni sławiące Boga i Najświętszą Maryję Pannę. Spożyliśmy wspólnie w postawie klęczącej pokutną piątkową wieczerzę, złożoną z chleba i wody. Powróciliśmy do oświetlonego kościoła, w którym kontynuowaliśmy modlitwy z brewiarza. Zakończyliśmy je Apelem Jasnogórskim.
Postanowiliśmy, że nasze rekolekcyjne jedzenie będzie postne i skromne, stosowne do czasu i okoliczności w jakich żyjemy. Na noc br. Piotr Adamus odwiózł braci i siostry na plebanię na nocleg.
W sobotę o godz. 6.00 odśpiewaliśmy Godzinki do Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, Anioł Pański, rozważaliśmy w sercu Słowa Boże, modlitwy i pieśni z brewiarza. Wszyscy zostaliśmy jakby przeniesieni w inny świat. Nie odczuwaliśmy ani łaknienia, ani pragnienia. Rozkoszowaliśmy się cudownością tego czasu i miejsca, wspólnotowymi modlitwami. Choć większość z nas to ludzie w podeszłym wieku, czuliśmy się młodsi i pełni energii.
Po Mszy Św. udaliśmy się do namiotu, gdzie konferencję na temat Dekalogu przykazań kościelnych wygłosił o. Gracjan. Prelegent mówił o najdoskonalszym prawie Bożym, które jest zawsze aktualne i obowiązuje wszystkich ludzi, wszystkich czasów. Podyktowane Mojżeszowi na górze Synaj, wyryte na dwóch kamiennych tablicach, rozważaliśmy te przykazania Boże i kościelne przez dwa dni kształtując nasze sumienia.
W sobotę po obiedzie udaliśmy się parami z różańcem w rękach i głośną modlitwą na ulice Grodźca, aby dać świadectwo naszej wierze. Modliliśmy się z całego serca tak jak potrafiliśmy, odmawiając tajemnice chwalebne Różańca Świętego.
Powróciliśmy do kościoła św. Doroty i po kolacji kontynuowaliśmy modlitwy, które zakończył Anioł Pański, Apel Jasnogórski oraz pieśń "Panience na dobranoc". W ciszy wieczoru, przy płonących świecach w namiocie na podwórzu kościoła śpiewaliśmy pieśni, radosne piosenki patriotyczne i ludowe.
Niedzielny poranek zaczęliśmy jak zwykle o 6.00 Aniołem Pańskim, Godzinkami do św. Franciszka oraz pieśnią "Panience na dzień dobry" przygotowaliśmy się do liturgii Mszy Św., której przewodniczył o. Gracjan. Po Mszy wspólnie obiadowaliśmy oraz wróciliśmy do kościoła. Koronka do Miłosierdzia Bożego zakończyła czas refleksyjno-pokutnych rekolekcji odbytych z relikwiami św. Franciszka.
Dnie i wieczory były wyjątkowo ciepłe. Atmosfera wspaniała. Jedni troszczyli się o drugich. Dziękowaliśmy Bogu za cudownie spędzony czas wspólnotowej modlitwy. Na Dorotce doznaliśmy dotyku Nieba w prawdziwie franciszkańskiej radości naszych serc.
Ciekawe były wypowiedzi Braci i Sióstr na temat: co nam dały rekolekcje. Z pewnością zbliżyły nas do Boga i do siebie. Wytworzyła się w Zakonie więź, jaką daje tylko Bóg i wspólna modlitwa. Mamy mocne postanowienia co do naszego życia. Dziękujemy z serca o. Gracjanowi, s. Helenie, br. Piotrowi za zorganizowanie czasu łaski.
s. Wanda Różyc
Fotorelacja
