Modlą się i służą od 92 lat
Sylwestrowa Msza św. odprawiana pod przewodnictwem Księdza Biskupa Grzegorza Kaszaka w klasztornej kaplicy Sióstr Karmelitanek od Dzieciątka Jezus w Sosnowcu była okazją do dziękczynienia Bogu za 92 lata istnienia zgromadzenia, którego historia zaczęła się właśnie w tym miejscu.
"Dzisiejsza rocznica powstania tego (jakże opatrznościowego!) zgromadzenia jest kapitalną okazją, aby na nowo rozpalić pierwotną gorliwość i odnowić zakonny charyzmat" – mówił w homilii Ksiądz Biskup.
Przypomniał też, że odnowa zawsze oznacza powrót do korzeni. I choć zmienia się sytuacja świata niezmienną pozostaje misja zakonnic – zaradzanie ludzkiej biedzie materialnej i moralnej.
Wspominając postać założycielki i początki działalności zgromadzenia Biskup stwierdził, że siostry od samego początku stanęły na pierwszej linii frontu w walce z nędzą. "To, czego dokonały jest wspaniałe! One nie pracowały lecz harowały!" – zaznaczał dodając, że źródłem ich siły była przyjaźń i stale odnawiana i podtrzymywana osobista więź z Chrystusem. "Także dzisiaj musicie trwać nieustannie na modlitwie i być blisko Pana Boga z tego czerpiąc siłę do działalności apostolskiej i przychodzenia innym z pomocą" – przypomniał hierarcha dodając, że "to, co Boże dokonuje się w duchu posłuszeństwa".
Warto przy tej okazji przypomnieć, że od 5 lat trwa przebudowa Domu Macierzystego sióstr w Sosnowcu, , przy ul. Matki Teresy Kierocińskiej. Do wykończenia zostały pomieszczenia na parterze i pierwszym piętrze (stan surowy: 410 m²), które siostry chcą przeznaczyć na kaplicę, salę wielofunkcyjną dla dzieci i młodzieży oraz izbę pamięci pokazującą życie Matki Założycielki i rozwój Zgromadzenia od 1921r. aż do współczesności. Informacje o remoncie i możliwości wsparcia tej inicjatywy można znaleźć na stronie http://www.kierocinskiej25.pl/.
Obecnie w Domu Macierzystym mieszka 50 sióstr. W pozostałych dwóch domach na terenie diecezji – w Czeladzi i Wolbromiu mieszka odpowiednio 8 i 6 sióstr. Zakonnice wspierają kapłanów pracując na parafiach jako zakrystianki i organistki, prowadzą świetlice środowiskowe (m.in. niedawno otwartą, znajdującą się w Domu Macierzystym) oraz katechizują.
W kaplicy Sióstr Karmelitanek w Sosnowcu Msze św. odprawiane są w każdą niedzielę o g. 7.45, a w dni powszednie o 6.15 (w soboty o 7). W każdą trzecią niedzielę miesiąca o g. 14 odprawiana jest Msza św. dla osób głuchoniemych.
Szczególne znaczenie ma Eucharystia odprawiana każdego 12-go dnia miesiąca o g. 18. Wierni wraz z siostrami modlą się wtedy o beatyfikację Czcigodnej Sługi Bożej Matki Teresy Kierocińskiej polecając intencje składane na jej sarkofagu Sługi Bożej lub przysyłane mailem na adres karmelitanki@karmelitanki.pl. Dla młodzieży skierowana jest propozycja "Popołudnia w Karmelu" – cyklu spotkań modlitewno-formacyjnych, które odbywają się w każdą ostatnią sobotę miesiąca. Przy klasztorze znajduje się też jedyne w Sosnowcu "Okno Życia", gdzie matki mogą bez konsekwencji oddać swoje niechciane dzieci.
Początki zgromadzenia wiążą się z prośbą, którą o. Anzelmowi Gądkowi – prowincjałowi krakowskich karmelitów, przedstawił ks. F. Raczyński, prezes Towarzystwa Dobroczynności w Sosnowcu. Potrzebował on sióstr zakonnych, które w stolicy Zagłębia wesprą pracę wśród ubogich. Uzyskując pozwolenie na założenie zgromadzenia, które podjęłoby się takiej działalności o. Anzelm zaproponował objęcie przełożeństwa w nowym zakonie swojej penitentce Janinie Kierocińskiej.
31 grudnia 1921 roku w klasztorze karmelitanek bosych na Wesołej odbyły się obłóczyny sióstr, podczas których Janina Kierocińska otrzymała imię Teresa od św. Józefa. Ojciec Anzelm mówił wtedy w homilii: "Tak jak Pan Jezus, ongiś, posłał Apostołów bez kija, ani żadnej nauki, aby cały świat nauczali, tak i ja was w Imię Boże posyłam, w a jakim celu? Pierwszy zakon Męski, ten jest Zakonem pokutującym i Apostolskim, 2-gi Żeński, Zakonem pokuty i modlitwy, więc w III-cim, musicie miłość rozniecać w duszach, to jest apostolstwo prawdziwe – apostolstwo miłości, tą miłością macie pociągać dusze do Boga". Jeszcze tego samego dnia siostry przybyły do Sosnowca. Drewniane baraki Towarzystwa Dobroczynności, znajdujące się przy kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa stały się kolebką Zgromadzenia - "kolebką nowego życia – życia ubóstwa, ofiary, pracy dla Boga i dusz". Nie oszczędzając siebie siostry pracowały w ciągu dnia i nocy w niezmiernie trudnych warunkach m.in. w domu starców, sierocińcach i kilku jadłodajniach, prowadziły także pracownię szycia oraz dbały o kościół kolejowy. Jednocześnie Matka Kierocińska niezwykle dbała o formację i modlitewne zaplecze społecznej działalności. Po opuszczeniu zakładów Towarzystwa Dobroczynności, w każdej poszczególnej tymczasowej siedzibie siostry podejmowały w miarę swoich możliwości własną działalność apostolską. Po zamieszkaniu przy ul. Wiejskiej 25 (obecny Dom Macierzysty – nazwę ulicy zmieniono na ul. Matki Teresy Kierocińskiej), w budynku zakupionym dla potrzeb Zgromadzenia, siostry zorganizowały też ochronkę dla opuszczonych i zaniedbanych dzieci. Od roku 1931 zaczęła funkcjonować przy domu zakonnym szkoła, a w dwa lata później także przedszkole. W czasie wojny Dom Zakonny stanowił miejsce schronienia dla żołnierzy AK, Żydów i dziewcząt zagrożonych wywiezieniem do pracy w Niemczech. Matka Teresa prowadziła też pomoc dla biednych i uchodźców, sierociniec oraz tajne nauczanie.
Założycielka zgromadzenia zmarła w opinii świętości 12 lipca 1946 roku. Obecnie trwa jej proces beatyfikacyjny, do zakończenia którego niezbędny jest cud, który mógłby zostać uznany przez watykańską Kongregację do Spraw Kanonizacyjnych. Jednak życie i działalność Matki Teresy Kierocińskiej wciąż inspirują nie tylko siostry zakonne, ale także osoby świeckie do pomagania innym i życia zgodnego z duchem Ewangelii.
Fotorelacja
